(foto Arno Massee)

Vorige week nog maakte minister van Onderwijs, Dennis Wiersma bekend CO₂-meters verplicht te stellen op school. Met het idee dat dit helpt de verspreiding van het coronavirus te beperken. Voor een langlopend onderzoek bestudeerden Delftse, Utrechtse en Rotterdamse onderzoekers hoe corona zich tussen oktober 2020 en juni 2021 verspreidde op achttien middelbare scholen. Zij vonden geen duidelijk verband tussen veel CO₂ in de klas en het aantal besmettingen. Bij een zoektocht in tientallen klaslokalen vond men welgeteld nul zwevende virusdeeltjes in de lucht, terwijl er veel besmettingen waren.

Nauwe contacten zijn de boosdoener

Keulemans citeert in zijn artikel in de VK onderzoeksleidster Patricia Bruijning (UMC Utrecht) die concludeert dat het op scholen niet zozeer verspreiding over lange afstand is die voor besmettingen zorgt, maar vooral contact van dichtbij. ‘In volle klassen waar de CO₂-meter meer dan 10 procent van de tijd uitsloeg boven de ‘acceptabele’ grens van 800 ppm, waren weliswaar wat meer besmettingen, maar statistisch significant was dat niet’, zo stelt zij.

Verspreiding via vriendengroepjes

De bevindingen sluiten aan bij wat leraren en ouders soms ook al signaleerden: coronagevallen vinden vooral plaats in vriendengroepjes die in de middelbare schoolleeftijd soms letterlijk op elkaar klimmen, stelt Bruijning. Epidemioloog en OMT-lid Marc Bonten, die zelf niet meeschreef aan de studie, noemt het in de Volkskrant ‘een van de beter gedocumenteerde, op objectiveerbare waarnemingen gebaseerde onderzoeken in een lastig onderzoeksgebied.’
Dat CO₂-meters er zo bekaaid vanaf komen, verrast hem. ‘Ik hoop dat dit onderzoek bijdraagt aan een meer genuanceerdere discussie over dit onderwerp. We hebben gezien dat veel mensen allerlei dingen omarmen waarvan we de werking domweg niet goed kunnen objectiveren, zoals mondkapjes en ventilatie. Terwijl vaccinatie, waarvan we de werking wél kunnen objectiveren, op weerstand stuit.’

Lees het complete artikel in de Volkskrant